Solidariedade co encerro e xexún dos e das pensionistas vascos por unhas pensión mínimas de 1.080 euros mes.

O Movemento de Pensionistas de Euskal Herria (EHPM), iniciou este luns un encerro e xexún co obxectivo de “impedir que o clamor por unhas pensións dignas caia no esquecemento”.

Actualmente as pensións mínimas, que dependen da situación do beneficiario, están en 10.405,10 euros anuais (743,20 euros ao mes) se se ten cónxuxe non a cargo; en 10.962,60 euros ao año (783 euros ao mes) se non se ten cónxuxe, e en 13.526,7 euros anuais (966,20 euros ao mes) nos casos con cónxuxe a cargo.

Como explican no xornal Eldiario.es: “En Euskadi e Navarra, tras incluír a última suba do 8,5%, o 30% das persoas pensionistas, 199.800 pensionistas (155.000 en Euskadi e 44.800 en Navarra) non chegan a unha pensión de 800 euros mensuais, e de todas elas 154.000 son mulleres”.

Engaden que: “Levamos máis de cinco anos reivindicando unha pensión mínima de 1.080 euros en 14 pagas, por considerar que responde aos criterios de suficiencia fixados na Carta Social Europea (CSE). É un ingreso básico para que unha persoa pensionista poda acceder a unha vida digna na súa vellez, e é ademais, unha medida efectiva para reducir a brecha de xénero nas pensións”.

Lembremos que 1.080,00 euros/mes, en 14 pagas, é o importe actual do Salario Mínimo.

Unha delegación de Modepen (xunto a outros movemento do estado) trasladouse ata Bilbao para manifestar o seu apoio a esta protesta.

Ligazón a la noticia do “eldiario.es”:  Pensionistas de Euskadi y Navarra se encerrarán y ayunarán durante cinco días por pensiones mínimas de 1.080 euros

Ligazón a la noticia do “Público.es”: El histórico encierro y ayuno de los pensionistas vascos: “Algunos tienen 80 años, es simplemente dignidad”

Valoración de urxencia da negociación sobre a última fase da reforma das pensións.

Compartimos neste enlace a nosa Valoración de Urxencia diante dalgunhas das medidas sobre a segunda parte da reforma das pensións feitas públicas nos medios de comunicación este venres día 10. Trátase, por tanto, dunha valoración de urxencia e provisional, feita antes de pecharse a mesa de diálogo e sen que se sexa público o texto definitivo do acordo. En resume, valoramos:

Que parece que non vai haber endurecemento do período de cálculo da base reguladora das novas pensións iniciais. Pola contra semella que nos vindeiros 20 anos, as traballadoras e os traballadores poderán optar pola máis favorábel de dúas posibilidades: seguir como ata agora ou realizar o cálculo sobre os últimos 29 anos, mais descartando os dous menos favorábeis (Esta opción voluntaria favorecería as traballadoras e traballadores con carreiras de cotización irregulares).

Que estas medidas non son firmes e que por agora destacamos a mudanza de discurso: do “non hai recursos” a “hai que buscar ingresos para pagar as pensións futuras”

Que esta mudanza é froito da mobilización social na Galiza, en todo o Estado español e en Francia (lembremos que neste tema tamén intervén Bruxelas) e confírmanos na convicción de que é imprescindíbel continuar o labor de información, organización e mobilización. Neste sentido situamos como obxectivos os seguintes: Recuperar os 65 anos como idade legal de xubilación e Derrogar a Lei Escrivá dos fondos de pensións de empresa.

– Constatamos e felicitámonos polos avances conseguidos coa mobilización social: a Actualización das pensións ao 8,5%, a Suba das pensións mínimas e non contributivas un 15% e a Paralización do incremento do número de anos para calcular a base reguladora.

É posíbel avanzar en dereitos. A mobilización social é o único camiño.

Ligazón ao documento: Valoración de urxencia da negociación sobre a última fase da reforma das pensións.

A ‘lei Escrivá’ de fondos de pensións debe ser derrogada, por Xabier Pérez Davila.

Compartimos neste enlace unha análise minuciosa publicada en Infolibre polo noso compañeiro Xabier Pérez Davila, sobre os Fondos de Pensións (FFPP).

Ligazón a o artigo de Xabier Pérez Davila:   A ‘lei Escrivá’ de fondos de pensións debe ser derrogada.

Parte da constatación dun feito: Que a existencia dun Goberno de coalición progresista e a Mobilización continuada desde 2018 do Movemento Pensionista conseguiu importantes vitorias, como a que acabou coa conxelación aplicada polo Partido Popular (lembramos aquel 0,25% ?). Este ano a suba do 8,5% garantiu o poder adquisitivo de nove millóns de pensionistas.

Sen embargo, e como sabemos, hai motivos de preocupación. E entre eles sitúase a gran aposta dos Fondos de Pensións (FFPP). A Lei de regulación para o impulso dos plans de pensións de emprego, LRIPPE, aprobada en xuño de 2022, unha opción estratéxica que é una bomba de reloxería que ameaza as pensións dxs traballadorxs máis novos.

O artigo de Xabier céntrase nunha esclarecedora análise desta lei, que define como neoliberal e obsoleta. En resume: Neoliberal “porque privatiza unha parte das cotizacións sociais”. Obsoleta porque vai en contra das investigacións que alertan sobre os efectos macroeconómicos destes fondos: “alimentan a financiarización, promoven o aumento da explotación e a desigualdade, contribúen a converter a vivenda nun activo especulativo, actúan de xeito pro-cíclico, acentuando as recesións, e crean inestabilidade financeira que pode contaxiarse á economía real”.

E desenvolve esta análise nos seguintes apartados:

Neoliberalismo, privatización financiada con fondos públicos: Para alimentar estes FFPP vanse desviar fontes de ingresos públicos, abríndose unha brecha que a dereita sempre saberá ampliar.

Financiarización, explotación e desigualdade: Os FFPP están a ser “o principal instrumento para a acumulación de capital financeiro”, na busca de rendementos que non ofrecen os investimentos reais, co obxectivo principal de incrementar as retribucións de accionistas e directivos, intensificando a explotación e a desigualdade.

Fondos de pensións, financiarización e desigualdade en Estados Unidos: Analiza as consecuencias dos FFPP nos EUA, onde o proceso de financiarización da economía é máis intenso.

Fondos de pensións, financiarización e desigualdade en Europa: Describe varios estudos sobre a evolución e consecuencias da financiarización en Europa.

¿Por que nos debe preocupar a crise dos fondos de pensións británicos? Analiza a crise provocada pola primeira ministra británica Liz Truss, en setembro de 2022, ao propor reducir os impostos aos máis ricos poñendo en perigo ao conxunto do sistema financeiro británico e as leccións que debemos sacar desa crise.

Os tempos están cambiando. Ideas e leis obsoletas: Obsoletas porque inciden no modelo neoliberal que, tras catro décadas, trouxo “un brutal aumento da desigualdade, a xeneralización da precariedade e o malestar no traballo e o estancamento da produtividade”. Que acumula crises nos últimos anos que é incapaz de solucionar e que están a provocar un xiro real nos EUA e en Europa a prol da intervención do Estado na economía. Unha intervención que pode ser a favor da maioría ou da acumulación privada do capital. A lei Escrivá sitúase claramente nesta segunda vía.

A conclusión é obvia: “A derrogación da lei Escrivá debe converterse nun obxectivo prioritario do movemento social en defensa do sistema público de pensións e da esquerda política e sindical.”

Ligazón a o artigo de infoLibre:   A ‘lei Escrivá’ de fondos de pensións debe ser derrogada.