Artigo de Paco Castro, da Plataforma Pensionistas Compostela sobre a manifestación do día 30 de setembro.

O 14 de decembro de 1990 a Asemblea Xeral das Nacións Unidas proclamou O día 1 de outubro como Dia Internacional das Persoas Maiores.

Con este motivo as plataformas de pensionistas que constitúen a Unidade de Acción convocan para o día 30 de setembro, unha xornada de mobilización, coordinada a nivel estatal, en distintas cidades e pobos do Estado, en defensa dunhas pensións públicas dignas, un servizo de saúde adecuado e un sistema público de atención á dependencia cercano e de calidade.

En Galicia, o MODEPEN e a Plataforma de Pensionistas de Compostela, imos facer unha manifestación unitaria en Santiago, que sairá ás 12 hs. da Alameda e rematará na Praza das Praterías.

Artigo de Paco Castro, da Plataforma Pensionistas Compostela sobre a manifestación do día 30 de setembro

Manifestación de SOS Sanidade Pública en Compostela o 04-02-2024.

O 12 de febreiro de 2023 tivemos que saír á rúa porque “a Sanidade Pública Galega estaba en coma, na última fase do seu desmantelamento” e porque era “necesaria unha gran mobilización social e profesional para cambiar esa situación aberrante e inaceptábel”.

Case un ano despois SOS Sanidade Pública vese obrigada a volver a convocar por eses mesmos motivos. Nun ano non se ten avanzado nada na solución dos problemas da nosa sanidade. Máis ben, seguimos a retroceder. O chamamento, que evidentemente apoiamos desde Modepen, é para o vindeiro 4 de febreiro, ás doce horas, en Compostela (1)

Diante dunha Sanidade Pública Galega en coma, na última fase do seu desmantelamento, é necesaria unha gran mobilización social e profesional, na que esixamos solucións como as que SOS Sanidade Pública e as súas 55 organizacións (que abranguen plataformas cidadás, organizacións políticas e sindicais e colectivos profesionais) sintentizan en 13 medidas urxentes que se poden consultar máis polo miúdo no enlace (2). Entre estas trece medidas están as seguintes:

Incremento do orzamento sanitario. Non a derivación sistemática de pacientes á privada. Incremento do persoal e novas categorías profesionais. Priorización das consultas presenciais. Reapertura dos Centros de Saúde pechados e creación de novos. Potenciación da Atención Primaria. Reintegración das ambulancias ao Sistema Público. Racionalización das listas de agarda.

Garantía de que a atención médica e o control da saúde das persoas incluídas no Sistema para a Autonomía e Atención á Dependencia (SAAD) faise dende a sanidade pública en coordinación cos servizos sociais. Asegurar que as persoas maiores e as persoas con discapacidade, sobre todo aquelas que viven en residencias, non sofren restricións ou marxinacións no acceso aos especialistas nin nas derivacións hospitalarias.

Reintegración ao Sistema Público dos servizos privatizados. Elaboración dun Plan de Saúde Mental. Eliminación da inestabilidade e precariedade laboral. Concursos públicos transparentes e abertos. Restablecemento das Xerencias de Atención Primaria. Reorientación do sistema ao «modelo comunitario e participativo». Desmedicalización do sistema.

(1) Convocatoria (nova no xornal Nós).

(2) 13 medidas urxentes (Ligazón a SOS Sanidade Pública).

(3) 13 medidas urxentes pola sanidade que queremos…e que merecemos (doc. pdf).

O 28 de outubro o Movemento Pensionista vai a Madrid.

Xa parece unha tradición do Movemento Pensionista iniciar o “curso político” en Madrid, manifestándose. Este ano a Unidade Acción Pensionista (da que forma parte o Movemento pola Defensa das Pensións e dos Servizos Públicos -Modepen) tamén convoca. Para o 28 de outubro.

Porque o noso voto conseguiu un obxectivo claro, que mesmo por veces parecía difícil, evitar o trunfo da dereita extrema do PP aliada coa extrema dereita de VOX. Deste xeito é posíbel a formación dun goberno máis democrático que o que se nos viña enriba.

Pero iso non quere dicir que todo estea feito, porque as nosas reivindicacións seguen aí. Porque segue en pé a estratexia, que tan ben coñecemos, de privatizar todo o que se poida, goberne quen goberne, xa sexa a Sanidade, a Educación, a xa case inexistente Vivenda social… A estratexia de converter os nosos dereitos nos seus beneficios en nome dun sacrosanto “libre mercado” non é patrimonio exclusivo da dereita. E nesa estratexia inclúese tamén o noso sistema público de pensións, un substancial bocado, máis de 12.000 millóns de euros só na nómina de setembro e o 11,7% do PIB (1) que queren converter, de público e xestionado polo Estado a privado, un capital xestionado pola Banca.

Creo que este obxectivo estratéxico explica o que está a suceder coas nosas pensións e, por tanto, a razón da ser das nosas reivindicacións, porque o que están a facer é o mesmo guión que no resto das lambiscadas públicas que ansían privatizar. Vexamos:

1) Deteriorar o servizo público a través dunha estratexia a medio-longo prazo que está, como sabemos, en pleno funcionamento. Vémolo na sanidade, na educación ou na vivenda, neste caso xa moito máis avanzado, sen novas construcións nin adquisicións públicas de vivenda para cumprir o esquecido mandato constitucional que entende a vivenda como un dereito

Un deterioro que no caso das pensións vímolo moi claramente cando Fátima Báñez (a ministra de Rajoy) intentou fixar o escandaloso 0,25% como tope das subas anuais, pero que se mantén agora, coa perda real do poder adquisitivo que, a pesar do que nos queren vender, medra por baixo do IPC. Aumentando a idade de xubilación. Ou endurecendo os requisitos para accede á pensión. Ou empeorando a taxa de substitución.

2) O Relato. Ese relato que “explica” que, por exemplo e seguindo coa vivenda, o problema sexan os “Okupas” que atacan o dereito dos propietarios das “vivendas”, aínda que ese fenómeno realmente sexa practicamente inexistente, mentres se agocha sistematicamente o dereito das persoas vulnerábeis a unha vivenda digna. Un relato que se mantén aínda en situacións tan tráxicas e evidentes como a que se deduce na traxedia recente da vivenda de Alfonso X en Vigo (aquí podemos ver un exemplo de “relatos” diferentes do que estou a falar: 1) O relato dos okupas (2) e a realidade da falta de dereito á vivenda (3).

Un relato que, no caso das pensións, son eses mantras repetidos insistentemente de que “hai un problema demográfico”, esquecéndose de que, cos avances tecnolóxicos, hoxe un traballador produce moito máis que antes. Ou que “os gastos aumentan”, esquecéndose de que tamén poden aumentar os ingresos. Ou que a Caixa da Seguridade Social ten un déficit brutal, de arredor de 100.000 millóns de euros, que se di pronto. Un relato, este último, facilitado pola non realización da obrigatoria ( por Lei 21/2021) auditoría da mesma, unha auditoría que, segundo os cálculos do Tribunal de Contas demostraría un superávit de máis de 103.000 millóns de euros, que deixaría un lixeiro superávit real ou en máis de 140.000 millóns, como apuntou o propio ministro Escrivá (4). Unha auditoría que, ao non se facer, permite a pervivencia do necesario “relato” do déficit da seguridade social.

3) A existencia de alternativas privadas a estes servizos públicos, “demostradamente ineficaces, ineficiente e inefectivos”. Unhas alternativas que no caso das pensións a penas existían, con unicamente os desprestixiados Plans de pensións individuais, situación corrixida pola reforma Escrivá que introduciu os plans privados de capitalización colectiva. Xa temos as tres patas do chamado Modelo Holandés coas que avanzar cara á privatización: A Pata pública de reparto, a deteriorar, a Pata deses plans privados de capitalización colectiva, apoiados e financiados en parte polo estado a cargo das nosas pensións, vía desgravacións fiscais e redución de cotas e a terceira Pata, para os que teñan máis poder económico, os fondos individuais, tamén beneficiada por desgravacións a costa dos cartos de todos nós.

Por iso Modepen chama á mobilización (5) polos seguintes obxectivos:

Contra o deterioro das pensións e pola súa mellora:

– Garantía de que ningunha persoa pensionista perciba menos do salario mínimo interprofesional (SMI), actualmente. 1.080€

– Eliminación dos coeficientes redutores da xubilación anticipada para as persoas que cotizaron 40 ou máis anos.

– Derrogación das reformas de 2011 e 2013 e recuperación da xubilación aos 65 anos.

– Aprobación de novas medidas legais, a curto prazo, para rematar coa fenda de xénero:

– Mulleres e homes: a igual traballo, igual salario, igual pensión.

– Incremento da porcentaxe do haber regulador percibida como pensión de viuvez.

Contra o “falso relato”

– Realización inmediata da auditoría das contas da Seguridade Social aprobada no Parlamento español, que debería estar finalizada en xuño de 2022.

Contra as alternativas privatizadoras:

– Derrogación da Lei de promoción e impulso dos plans de pensións de emprego para impedir o desvío de cotizacións socias da Seguridade Social aos bancos, fondos de investimento e compañías de seguros.

Documento publicado en Praza.gal: O 28 de outubro o Movemento Pensionista vai a Madrid.

Chamamento á manifestación do 28 Outubro en Madrid.

28 de outubro, manifestación en Madrid

Defende o valor adquisitivo da túa pensión!

 

A mobilización desenvolvida por milleiros de pensionistas desde 2018 conseguiu importantes avances:

1º.- A suba anual das pensións segundo o IPC, que supuxo un 8,5% en 2023.

2º.- O aumento do 15% das pensións mínimas e non contributivas.

3º.- A modificación do discurso sobre as pensións. Agora, acéptase que, ao aumentar a porcentaxe de persoas maiores de 65 anos sobre a poboación total, será necesario aumentar os ingresos do sistema público de pensións.

4º.- As pensións non contributivas, e outras partidas, pagaranse con cargo aos orzamento xerais do Estado.

Mais aínda temos reivindicacións pendentes:

1ª.- Garantía de que ningunha persoa pensionista perciba menos do salario mínimo interprofesional (SMI), actualmente. 1.080€

2ª.- Eliminación dos coeficientes redutores da xubilación anticipada para as persoas que cotizaron 40 ou máis anos.

3ª.- Derrogación da Lei de promoción e impulso dos plans de pensións de emprego para impedir o desvío de cotizacións socias da Seguridade Social aos bancos, fondos de investimento e compañías de seguros.

4ª.- Realización inmediata da auditoría das contas da Seguridade Social aprobada no Parlamento español, que debería estar finalizada en xuño de 2022.

5ª.- Derrogación das reformas de 2011 e 2013 e recuperación da xubilación aos 65 anos.

6ª.- Aprobación de novas medidas legais, a curto prazo, para rematar coa fenda de xénero:

  • Mulleres e homes: a igual traballo, igual salario, igual pensión.
  • Incremento da porcentaxe do haber regulador percibida como pensión de viuvez.

O 28 de outubro viaxaremos a Madrid para participarmos nunha manifestación unitaria de todas as plataformas do Estado español en defensa da suba das pensións segundo o IPC real e de todas as reivindicacións pendentes.

Participa!

GOBERNE QUEN GOBERNE, AS PENSIÓNS PÚBLICAS DEFÉNDENSE!!!

Páxina web:  www.modepen.org

Youtube:  https://www.youtube.com/channel/UCt4-nAStckfzY9fmRjaj_EQ

Facebook:  https://www.facebook.com/MODEPEN

Twitter:  https://twitter.com/modepen

Instagram:  https://www.instagram.com/modepen_galiza/

Mastodon.gal:   @modepen@mastodon.gal

O 28 de outubro de 2023, tod@s a Madrid!. Pensión mínima de 1080 € e recuperación do poder adquisitivo de pensións e salarios, XA!.

Ás persoas pensionistas e maiores,

Á mocidade, ao pobo traballador de calquera idade,

Aos movementos sociais, ao sindicalismo de clase e combativo,

Á cidadanía en xeral

                                                                                                                                             25 de setembro 2023

             Antes das eleccións do 23J, os movementos e plataformas de pensionistas dos diferentes pobos e comunidades do Estado que subscribimos este escrito, dirixímonos por carta aos partidos, para que incluísen nos seus programas electorais as nosas reivindicacións básicas.

Tras esas eleccións, volvemos esixir que esas reivindicacións básicas sexan integradas tanto nas negociacións para elixir presidente, como no programa do goberno. As nosas propostas han de ser atendidas de inmediato. Non hai escusa para non facelo, aínda que o goberno estea en funcións.

Houbo eleccións, pero os problemas das persoas pensionistas non desapareceron; o incremento do custo da vida está a empeorar drasticamente as nosas condicións de vida. A subida imparable dos prezos da cesta básica ponnos cada vez máis difícil acceder a unha alimentación sa e aos medicamentos, a unhas condicións habitacionais dignas que garantan a mobilidade e unha temperatura adecuada nas nosas casas, o acceso aos servizo sociosanitarios de atención á dependencia, a residencias con condicións dignas, etc.

             O IPC interanual é do 5% e o subxacente de 2023 do 6,1%. Cómo é posible manter e mellorar as nosas condicións de vida se a pensión mínima é de 783 € e o 51,02% das persoas pensionistas teñen unha pensión por baixo de 1000 €?

Mentres tanto a banca, as eléctricas e tamén as grandes empresas non financeiras baten récord de beneficios. Soamente no primeiro trimestre de 2023, a gran banca obtén 12.385 millóns € de beneficios, un 20,7 % máis que o mesmo período do ano anterior (que se suman aos 40.666 millóns obtidos nos anos 2021 e 2022), aproveitándose da subida dos tipos de interese que afunde as economías das familias traballadoras e das pequenas empresas.

Ao mesmo tempo, un total de 28 das principais empresas do IBEX35 incrementaron os seus beneficios nun 39% en 2021 (15.800 millóns €) e nun 43% en 2022 (18.400 millóns €). Estas obscenas cifras de beneficios da banca e do gran empresariado inciden directamente na carestía da vida e deixan ben ás claras que se segue producindo unha desigual repartición da riqueza, que reduce salarios e pensións para mellorar as contas de resultados das grandes empresas, e o goberno ten que facer algo ao respecto.

Segundo os últimos datos publicados en agosto, o Estado español dedica a pensións o 11,8% do PIB, por baixo da media europea e descendendo ano tras ano (en 2019 dedicouse o 12,7%). Lonxe de países como Grecia (17,8% do PIB), Italia (17,6%) ou Francia(15,9%).

Por iso as diferentes plataformas e movementos de pensionistas que asinamos este escrito imos seguir na rúa esixindo:

  1. Unha pensión mínima de 1080 € con efectos retroactivos a xaneiro de 2023. Xa! Restablecer para decembro deste ano a paga compensatoria pola perda do poder adquisitivo das pensións. E recuperar a revalorización anual das pensións e os salarios en función do IPC real. Desde o primeiro ano de vixencia da reforma de pensións de 2013, a 2018 incluído, as persoas pensionistas perdemos 2,8% de poder adquisitivo. De 2019 a 2022, ambos incluídos perdemos un 6%. Total 8,8%. Veremos a final de 2023 o incremento do IPC xeral.
  2. Acabar coa brecha de xénero (32,65%) en pensións establecendo unha compensación para conseguilo e mellorar a pensión de viuvez (coas cifras publicadas de agosto de 2023, a pensión media de homes é de 1.443,3 euros e a das mulleres de 972,04 euros).
  3. A realización inmediata da auditoría das contas da Seguridade Social, aprobada polo Parlamento na Lei 21/2021, que continúa sen cumprirse.
  4. Eliminación do requisito esixido de 2 anos de cotización nos quince últimos anos para poder acceder á pensión.
  5. Garantir o financiamento do SPP mediante un SMI do 60% salario medio, a creación de emprego de calidade e a recuperación do poder adquisitivo dos salarios.
  6.  Derrogar os coeficientes redutores da xubilación anticipada con 40 anos cotizados.
  7. Restablecer a idade de xubilación en 65 anos e 15 anos de cotización para o cálculo da pensión.
  8. Garantir a taxa de substitución de salario e pensión por encima do 90% para salarios inferiores a 1.500 € e 80% para o resto. Actualmente a taxa de substitución nos salarios medios é do 72,3%, co agravante de que a diferenza salarial nos devanditos salarios é de menos 21% en relación á UE27.
  9. Derrogar a Lei 2/2022 de Fomento dos plans de pensións de emprego que persegue a privatización do SPP.
  10. Que así mesmo se pare o proceso de privatización do patrimonio da Seguridade Social que se está producindo, coa constante e encuberta venda de activos, inmobiliarios e outros.
  11. Apertura dun diálogo permanente cos movementos e plataformas de pensionistas que asinan esta declaración para estudar a derrogación dos recortes establecidos nas reformas de 2011, 2013, 2021, 2022 e 2023.

Daremos conta das nosas demandas de inmediato aos grupos políticos do Congreso.

Sabemos que a mobilización segue sendo a nosa garantía para conseguir os nosos obxectivos e así o faremos o próximo día 28 de outubro, nas rúas de Madrid, como vimos facéndoo desde fai máis de cinco anos.

O 28 de outubro de 2023, tod@s a Madrid!

Goberne quen goberne as pensións públicas deféndense!

 

ASJUBI40 (Asociación Jubilación Anticipada sin Penalizar)

COESPE (Coordinadora Estatal por la Defensa del Sistema Público de Pensiones)

EHPM (Movimento de Pensionistas de Euskal Herria)

MADPP (Movimiento Andaluz por la Defensa de las Pensiones Públicas)

MODEPEN (Movemento Galego en Defensa das Pensións e dos Servizos Públicos)

UNIDADE COESPE (Coordinadora Estatal de Pensionistas)

PLATAFORMAS DE PENSIONISTAS de Badajoz, Móstoles…

Nota de prensa anunciando as mobilizacións do 25 de maio das plataformas estatais de Unidade de Acción.

O 25 DE MAIO, MOBILIZACIÓN PENSIONISTA

PENSIÓN MÍNIMA 1080

4/05/2023

NOTA DE PRENSA

Os movementos e organizacións de pensionistas de diferentes Pobos e Comunidades do Estado abaixo asinantes, coincidimos en impulsar diferentes mobilizacións nos diferentes Pobos e cidades do Estado o día 25 de Maio. Daremos puntual información de cada unha delas nos diferentes territorios. :

Tal como indicamos na carta enviada este mes aos partidos políticos con representación no Congreso, o recentemente aprobado RDL 2/2023 non é a reforma que vimos reclamando nas rúas desde fai mais de 5 anos.

1. Aínda que o RDL incorpora certas melloras, consideramos con todo que é parte dun proceso de reformas que está a recortar pensións e dereitos das persoas pensionistas. Reformas que como a do 2011 deberían ser derrogadas e que neste RDL perpetúanse.Os recortes nas pensións que aínda non se completaron procedentes desa reforma, como o aumento da idade de xubilación de 65 a 67 anos ou o incremento de anos cotizados para acceder ao 100% da pensión, séguense aplicando, e ratifícanse outros recortes como o incremento dos anos de cotización necesarios para o cálculo da pensión de 15 a 25 anos, que con este RDL auméntanse a 29. Non se pode dicir, por tanto, que este RDL non ten recortes. Séguense recortando as pensións públicas e anulando dereitos das e os traballadores e das persoas pensionistas.

2. Someter, tal como aparece no mencionado RDL, as decisións futuras respecto a o financiamento e prestacións do SPP aos criterios do Informe de envellecemento publicado pola Comisión Europea, a AiReF e o Pacto de Toledo deixa a porta aberta a novos recortes das pensións.

3. Por todo iso, instamos os grupos políticos do Congreso para utilizar a tramitación parlamentaria do RDL 2/2023 para que as nosas reclamacións máis urxentes sexan atendidas e para establecer de inmediato, en 2023 e con efectos retroactivos a xaneiro a pensión mínima da persoa pensionista en 1080 € en catorce pagas. É imprescindible asegurar que os orzamentos do estado cubrirán os posibles déficits do SPP.Demandamos que no trámite parlamentario en curso garántase:

A realización inmediata da auditoría das contas da Seguridade Social.

Incrementar a pensión mínima ata alcanzar os criterios de suficiencia da Carta Social Europea. Nese camiño, reclamamos 1080 € para 2023.

Derrogar os recortes das reformas de pensións incluída a de 2011 (Recuperar cando menos a xubilación aos 65 anos, 15 anos para o período de cálculo da pensión…).

Recuperar a perda do poder adquisitivo de salarios e pensións e restablecer paraiso a paga compensatoria das pensións.

Medidas efectivas para erradicar a brecha de xénero en salarios e pensións.

Derrogar os coeficientes redutores da xubilación anticipada con 40 anos cotizados.

Garantir as pensións mediante a creación de emprego de calidade e salarios dignos.

Impedir o financiamento con diñeiro público dos plans de pensións de emprego (PPEs) por medio das cotizacións á SS e asegurando que coticen e tributen como rendas de traballo.

GOBERNE QUEN GOBERNE, AS PENSIÓNS DEFÉNDENSE

A MOBILIZACIÓN É A NOSA GARANTÍA

ASJUBI40 (Asociación Jubilación Anticipada sin Penalizar),

COESPE (Coordinadora Estatal por la Defensa del Sistema Público de Pensiones),

EHPM (Movimiento de Pensionistas de Euskal Herria),

MODEPEN (Movemento Galego en Defensa das Pensións e os Servizos Públicos),

UNIDADE COESPE (Coordinadora Estatal de Pensionistas),

PLATAFORMAS DE PENSIONISTAS de Badaxoz, Móstoles, …

Solidariedade co encerro e xexún dos e das pensionistas vascos por unhas pensión mínimas de 1.080 euros mes.

O Movemento de Pensionistas de Euskal Herria (EHPM), iniciou este luns un encerro e xexún co obxectivo de “impedir que o clamor por unhas pensións dignas caia no esquecemento”.

Actualmente as pensións mínimas, que dependen da situación do beneficiario, están en 10.405,10 euros anuais (743,20 euros ao mes) se se ten cónxuxe non a cargo; en 10.962,60 euros ao año (783 euros ao mes) se non se ten cónxuxe, e en 13.526,7 euros anuais (966,20 euros ao mes) nos casos con cónxuxe a cargo.

Como explican no xornal Eldiario.es: “En Euskadi e Navarra, tras incluír a última suba do 8,5%, o 30% das persoas pensionistas, 199.800 pensionistas (155.000 en Euskadi e 44.800 en Navarra) non chegan a unha pensión de 800 euros mensuais, e de todas elas 154.000 son mulleres”.

Engaden que: “Levamos máis de cinco anos reivindicando unha pensión mínima de 1.080 euros en 14 pagas, por considerar que responde aos criterios de suficiencia fixados na Carta Social Europea (CSE). É un ingreso básico para que unha persoa pensionista poda acceder a unha vida digna na súa vellez, e é ademais, unha medida efectiva para reducir a brecha de xénero nas pensións”.

Lembremos que 1.080,00 euros/mes, en 14 pagas, é o importe actual do Salario Mínimo.

Unha delegación de Modepen (xunto a outros movemento do estado) trasladouse ata Bilbao para manifestar o seu apoio a esta protesta.

Ligazón a la noticia do “eldiario.es”:  Pensionistas de Euskadi y Navarra se encerrarán y ayunarán durante cinco días por pensiones mínimas de 1.080 euros

Ligazón a la noticia do “Público.es”: El histórico encierro y ayuno de los pensionistas vascos: “Algunos tienen 80 años, es simplemente dignidad”

Modepen solidarízase coa loita en defensa de pensións dignas en Francia

O Movemento Galego en Defensa das Pensións e os Servizos Públicos (MODEPEN), así como a totalidade das organizacións que fan parte da Unidade de Acción a nivel estatal, solidarízase coa manifestación convocada en París para o 21 de xaneiro de 2023, proposta nun primeiro momento por 10 organizacións xuvenís e apoiada despois por multitude de organizacións sociais (como os coletes amarelos), partidos políticos (como a Franza Insumisa) e a totalidade do mundo sindical nun exemplo de unidade contra a ofensiva neoliberal e contra a precarización das pensións públicas e a súa privatización.

En concreto Modepen convoca unha concentración o día 20 de xaneiro, venres, ás 12:30 horas, na Praza Roxa de Santiago de Compostela, que rematará diante do Consulado Francés para entregar un comunicado de apoio á loita contra as medidas do goberno francés, no fondo semellantes ás que se pretenden aplicar aquí.

Porque esas medidas (os incrementos da idade de xubilación e do tempo mínimo de cotización para ter dereito á pensión máxima) forman parte dunha mesma ofensiva global neoliberal que, coa desculpa dunha suposta insostibilidade dos sistemas públicos de pensións de reparto, da crise económica ou da guerra, pretenden recortar os dereitos sociais e laborais. Unha ofensiva neoliberal que está construíndo, día tras día, o caldo de cultivo da extrema dereita.

A destacar que a iniciativa de convocar a manifestación francesa xurdiu dun acordo de varias organizacións da mocidade que demostraron un gran sentido da realidade ao recoñecerse como principais prexudicados pola regresiva reforma das pensións. Como din no seu comunicado:

“Neste contexto, o Goberno decidiu atacar as nosas pensións… Como futuros traballadores e traballadoras, rexeitamos unha reforma que nos fará traballar máis tempo e dificultará a nosa incorporación ao mercado laboral…”

Un comunicado dos movementos xuvenís que remata cun chamamento á unidade que facemos noso “debemos organizar o contraataque estando na rúa e realizando folgas e mobilizacións masivas para deter a este goberno con todas as forzas que queiran unirse a nosoutros na batalla.”

Comunicado de MODEPEN

Nota de Prensa da Unidade de Acción Pensionista.

Comunicado da Mocidade Francesa (Orixinal e traducido).

A necesidade da Organización e da Unidade de Acción.

O 13 de xaneiro de 2023 as organizacións de pensionistas incluídas na “Unidade de Acción” publicamos o Documento que achegamos e no que realizamos 1) Unha valoración do sucedido neste pasado ano 2022, 2) As respostas do noso movemento a esta situación, 3) As vitorias conseguidas e 4) As tarefas que temos pendentes.

1) O 2022 estivo marcado pola crise das materias primas e a guerra de Ucraína, ante o que a Unión Europea optou por aceptar un papel subalterno en relación aos Estados Unidos e a OTAN desviando dese xeito enormes recursos económicos a gastos militares. Recursos que deberían ter sido destinados a erradicar a pobreza, precariedade, desigualdade e exclusión social que padece a cidadanía. Unha elección que propicia o rexurdir do fascismo e o autoritarismo.

Así, no documento analízase o aumento brutal da inflación e dos tipos de interese en comparanza cos escandalosos beneficios das empresas do IBEX 35. E tamén se analizan as dúas fases da Reforma das Pensións, coa introdución do chamado “IPC medio” e a supresión da paga compensatoria coa consecuente redución do poder adquisitivo, a promoción dos Plans Privados de Empresa (pistoletazo de saída da privatización do sistema de pensións) ou o positivo acordo de realizar unha Auditoría, ilegalmente aínda non cumprido.

2) O movemento pensionista respondeu con mobilizacións como a recollida de máis de 240.000 sinaturas entregadas en outubro ao Congreso dos Deputados, a mobilización unitaria do 15 de outubro, a rolda de entrevistas coas forzas políticas do Congreso ou a mobilización descentralizada do 19 de novembro, desta vez xunto ao sindicalismo combativo e os movementos sociais, como un paso máis na loita conxunta.

3) Unhas mobilizacións que deron os seus froitos. Lembremos a suba do 8,5% (con todos os seus peros, que os ten), a inclusión dos gastos impropios dentro dos orzamentos xerais, os adiamentos de medidas como a ampliación do período de cómputo para o cálculo das pensións ou a creación da “Axencia Estatal da Administración da Seguridade Social” (co seu risco de privatización patrimonial da SS) ou a admisión a trámite no Parlamento Europeo do debate sobre a penalización con coeficientes redutores dos e das pensionistas con longas carreiras de cotización, á hora de xubilarse anticipadamente.

4) E a loita ten que continuar ata conseguir as nosas demandas, entre as cales: Recuperar o poder adquisitivo de salarios e pensións, suba inmediata das pensións mínimas, acabar coa fenda de xénero, realización da Auditoría da Seguridade Social, derrogación dos recortes das reformas de pensións de 2011, 2013, e 2021, e da promoción dos Plans Privados de Empresa, eliminación dos coeficientes redutores ás longas carreiras de cotización, oposición a descapitalización da Seguridade Social e ao aumento dos anos para o cálculo da base reguladora da pensión…

O Documento conxunto remata manifestando a vontade de reforzar a Unidade de Acción Pensionista e “a nosa vontade de unir as nosas loitas coas que se desenvolven en prol dos dereitos laborais, dos servizos públicos esenciais, como a sanidade, a educación, a vivenda, os coidados ás persoas dependentes (xestión das residencias de maiores, servizos de atención domiciliaria…)”

Asinan o Documento:

ASJUBI40 (Asociación Jubilación Anticipada sin Penalizar),

COESPE (Coordinadora Estatal por la Defensa del Sistema Público de Pensiones),

EHPM (Movimiento de Pensionistas de Euskal Herria),

MADPP (Movimiento Andaluz en Defensa de las Pensiones Públicas),

MODEPEN (Movemento Galego en Defensa das Pensións e os Servizos Públicos),

UNIDADE COESPE (Coordinadora Estatal de Pensionistas),

PLATAFORMAS DE PENSIONISTAS de Badajoz, Móstoles, …

 

COMUNICADO DA UNIDADE DE ACCION PENSIONISTA DO 13-01-2023

 

Comunicado da Manifestación 19N Compostela: Na defensa da vida digna, os servizos públicos e o Estado de Benestar.

Representantes do Movemento Galego en Defensa das Pensións e os Servizos Públicos (MODEPEN Galicia), a Plataforma Pensionistas Compostela, a Central Unitaria de Traballadoras (CUT), a Confederación Xeral do Traballo (CGT Galicia) e o Sindicato Labrego Galego-Comisións Labregas (SLG-CCLL) -entidades convocantes canda TReGa, FOANPAS, Vellez Digna, Plataforma SAF Galiza, Sindicato de Estudantes, Os Ninguéns, Verdeval, colectivos da Renda Básica e distintas formacións políticas- presentaron na mañá de hoxe en rolda de prensa no local nacional do SLG en Compostela a mobilización descentralizada na defensa dunha vida digna, a recuperación e fortalecemento dos servizos públicos e a esixencia de medidas políticas que garantan o Estado de Benestar que terá lugar en todo o Estado español vindeiro sábado 19 de novembro, convocada na capital galega con saída dende a Alameda compostelá ás 12h.

Francisco L. Vázquez Vizoso, de MODEPEN Galicia, explicou que esta convocatoria xurde a iniciativa da Coordinación Estatal de Pensionistas, tomando como impulso o éxito da manifestación celebrada en Madrid o pasado 15 de Outubro, na que máis de 50.000 persoas demandaron a posta en marcha de medidas políticas que garantan a recuperación do poder adquisitivo e salarios dignos para as clases traballadoras.

Vizoso valorou que estamos entrando nunha vaga de mobilizacións na que é fundamental a unidade das loitas dos traballadores e traballadoras fronte a intención das forzas políticas de non equilibrar os salarios e pensións co IPC, atacando frontalmente as nosas economías, empobrecéndonos recurtando a nosa capacidade adquisitiva. Dende MODEPEN Galicia animan a “ir dinamizando a creación dunha forza social para acadar que os gobernos acepten as reivindicacións dos distintos sectores sociais”, e nesta liña avanzou que a mobilización do vindeiro sábado será sucedida pola convocatoria na defensa da sanidade pública realizada por SOS Sanidade Pública o 30 deste mes nun importante número de localidades galegas.

Nesta mesma liña, Paco Castro Alvaredo, da Plataforma Pensionistas Compostela, reiterou a importancia de que, canda os espazos reivindicativos que está abarcando cada sector,  haxa tamén un espazo de confluencia de todos estes procesos sectoriais, uníndonos en convocatorias como a mobilización deste sábado 19 polo Estado de Benestar e os servizos públicos.

A Secretaria Xeral do Sindicato Labrego Galego, Isabel Vilalba Seivane, abondou nos motivos desta convocatoria explicando que  as pensións das persoas do rural que normalmente traballaron na agricultura toda a súa vida son das máis baixas do Estado, e as sucesivas reformas non fixeron máis que incrementar esta precariedade e esta perda de capacidade adquisitiva. No tocante aos servizos básicos, denunciou,  ca excusa de que no rural hai cada vez menos poboación estanse suprimindo constantemente servizos sanitarios, educativos, de transporte, afectando estes recortes a moitas familias, e especialmente ás mulleres, que é sobre quen recae en maior medida as responsabilidades vinculadas aos coidados das persoas do seu entorno”.

Vilalba tamén quixo mencionar de xeito explícito a loita das traballadoras do Servizo de Atención ao Fogar, en folga dende o pasado 2 de novembro convocada pola Confederación Intersindical Galega (CIG) e secundada pola Plataforma SAF Galiza, apuntando que a mobilización do 19 procurará tamén reforzar a presión social para que se proceda á negociación dun convenio laboral que poña fin á vergoñenta precariedade na que desenvolven un traballo tan sensíbel como é garantir a dignidade das persoas dependentes.  Estas traballadoras están vendo como non lles des dan condicións de traballo dignas, están con xornadas parciais, con salarios moi baixos, non hai mesmo protocolos de prevención de riscos laborais porque traballan en domicilios particulares, véndose sometidas moitas veces a condicións mesmo extremas. Incomprensiblemente plantéxaselles unha subida do 1%, unhas condicións que non teñen nada que ver nin co IPC ni ca inflación que estamos sufrindo actualmente”.

A Secretaria Xeral do SLG salientou tamén que o deterioro da atención primaria e da sanidade “é un feito que nos está preocupando dun xeito moi importante ao conxunto da poboación, afortunadamente está sendo contestado cunha gran reacción social que esperemos que na Galiza tamén serva para acabar con estas políticas neoliberais que nos quitan dereitos e nos privatizan a vida. Dende o SLG todo o noso apoio, é unha reivindicación da que nos sentimos partícipes todas e todos, esteamos no rural ou esteamos no urbano”.

Iria Beiroa Otero (CUT Galicia), trasladou o apoio da Central Unitaria de Traballadoras porque como sindicato de clase defendemos os servizos públicos, queremos que as pensións contributivas e non contributivas -moitas deas percibidas por mulleres- sexan un ben público, opoñémonos á súa privatización e esiximos que tanto estas como os salarios suban co IPC, para que ninguén quede atrás.

Miguel Ángel Cuña (CGT Galicia), corroborou o compromiso da Confederación Xeral do Traball na defensa dos servizos públicos, contra a destrución do poder adquisitivo da maioría da poboación e a oposición á rebaixas nos salarios e pensións. Avogou ademais porque todos os servizos públicos “sexan sometidos ao control social e da clase traballadora” e trasladou o apoio da da CGT Galicia ás vindeiras mobilizacións que terán lugar logo deste sábado 19.As organizacións convocantes apelan á unidade para conformar unha forza plural que presione para garantir a protección social.

Canda a defensa das pensións públicas, a Sanidade ou o Ensino a mobilización procurará fortalecer o apoio ás demandas do SAF.

Documento do Comunicado de Prensa

Documento do Manifiesto da Manifestación do 19 de Novembro.

Texto publicado o xoves 24 de novembro 2022, en “Praza Pública”.