26 de maio 2025
Desde hai case 22 meses, o mundo é testigo dun dos maiores crimes da historia recente da humanidade. O pobo palestino, espoliado desde hai décadas pola ocupación colonial en Gaza e Cisxordania, agora é vítima, na Franxa de Gaza, dunha especie de solución final”: un xenocidio en vivo que se desenvolve diante dos nosos ollos, por parte do exército de ocupación israelí, co apoio activo de EEUU e outras potencias occidentais, e a complicidade da maioría dos países árabes da zona. Segundo o reconto oficial de vítimas desta masacre, xa son máis de 55.000 as persoas asasinadas desde outubro de 2023.
Pero a traxedia é, sen dúbida, moito maior do que indican as cifras. Porque as vítimas contabilizadas oficialmente, o son a través dos corpos recuperados, pero non se contan os cadáveres sepultados baixo as ruínas dos edificios e casas bombardeadas (a maioría das existentes). Corpos que non se puideron recuperar nin identificar, polo que a cantidade real de vítimas será con seguridade moi superior, sen dúbida unha cifra de dimensións horribles.
Ademais e especificamente, máis de 20.000 desas vítimas son nenas e nenos (máis de 1.100 menores de 1 ano), o que confire ao monstruoso crime perpetrado polo exército de Netanyahu nun infanticidio planificado, o maior da historia da humanidade que se lembra. Eses miles de vítimas inocentes e indefensas, ademais doutros miles de criaturas mutiladas ou traumatizadas para sempre, converte a traxedia de Gaza nun golpe moral dificilmente soportable para calquera persoa cun mínimo de humanidade e sentimentos.
Tampouco podemos pararnos na mera dimensión cuantitativa das vítimas palestinas. Non esquezamos que cada unha desas persoas asasinadas polo exército sionista era unha vida humana, como a nosa, e tiñan o mesmo dereito á liberdade e a dignidade coma nós, os nosos familiares ou os nosos amigos. Cada un deses nenos e nenas asasinados polas bombas de Israel eran vidas tan preciosas como a dos nosos propios fillos, fillas ou netos. Vidas inocentes, segadas pola barbarie. É dificilmente imaxinable o horror e o sufrimento de quen ve os corpos esnaquizados dos seus fillos e fillas, pero non por iso debemos deixar de tentar poñernos no seu lugar, compartindo a súa dor, aínda que só sexa por un momento. O que está a suceder en Palestina e en Gaza interpélanos a toda a humanidade.
Ninguén de nós podería imaxinar, non fai tanto, que cousas como estas puidesen ocorrer en pleno século XXI, pero están a suceder. Nun marco de destrución total, o exército sionista reduciu a entullos casas, escolas, hospitais, instalacións administrativas ou de servizos básicos, como a auga. Están utilizando a fame, a sede e a falta de atención sanitaria como arma de exterminio. Actualmente hai máis de 15.000 bebés a piques de morrer de fame.
Non podemos mirar cara a outro lado, porque os nosos irmáns e irmás palestinas reclámannolo, e porque por conciencia temos a obrigación de tentar parar o xenocidio. Ademais, ninguén nos garante que a barbarie coa que hoxe se asasina a poboación gazatí e palestina, non poida aplicarse, nun futuro incerto, a quen se opoña aos plans dos poderosos, por exemplo nós mesmas.
Por todo iso, desde os movementos e plataformas pensionistas dos pobos e comunidades do Estado español, esiximos:
-
O fin do xenocidio en curso sobre Gaza, así como que acabe xa a ocupación colonial da terra palestina.
-
A entrada inmediata en Gaza de toda a axuda humanitaria para atender as necesidades máis urxentes: alimentación, auga, atención sanitaria e equipos de emerxencia.
-
A detención e posta ao dispor diante dos tribunais internacionais, dos responsables do goberno e do exército de Israel, autores destes horrendos crimes, empezando polo primeiro ministro Benjamín Netanyahu.
-
Mentres dure o xenocidio, a ruptura total de relacións diplomáticas, comerciais culturais e deportivas co ente sionista. É vital, para deter o masacre, que se leve a cabo un boicot real da subministración de material militar, así como a suspensión do comercio de armas con Israel.
-
Neste sentido, demandamos do Goberno español que acompañe as súas declaracións de boas intencións, que valoramos, con feitos concretos e prácticos, como o inmediato embargo de armas, a cancelación dos contratos de defensa con empresas sionistas, ou a negativa á utilización dos portos do Estado español como escala de material bélico para alimentar o xenocidio sobre Gaza e Palestina.
Desde aquí chamamos ás compañeiras e compañeiros pensionistas para que unamos as nosas forzas e sumémonos ás manifestacións e actividades en solidariedade co pobo palestino, que se están convocando en todos os territorios do Estado. Habemos de conseguir parar o xenocidio en Gaza, e tamén os asasinatos e o espolio en Cisxordania. E que o pobo irmán de Palestina poida decidir o seu futuro en paz e liberdade.
GAZA SOMOS TOD@S!! VIVA PALESTINA LIBRE!!
COESPE (Coordinadora Estatal por la Defensa del Sistema Público de Pensiones)
EHPM (Movimiento de Pensionistas de Euskal Herria)
MADPP (Movimiento Andaluz por la Defensa de las Pensiones Públicas)
MODEPEN (Movemento Galego en Defensa das Pensións e dos Servizos Públicos)
UNIDAD COESPE (Coordinadora Estatal de Pensionistas)
PLATAFORMAS DE PENSIONISTAS de Badajoz, Móstoles…