Categoría: OUTRAS NOVAS – MISCELANEA

Comunicado UA sobre reunión do Pacto de Toledo

NOVAS DESTACADAS, OUTRAS NOVAS, OUTRAS NOVAS - MISCELANEA

Este luns día 8 de abril reúnese a comisión de seguimento e avaliación dos acordos do Pacto de Toledo

8 de abril de 2024

Nesa xuntanza a ministra de Inclusión, Seguridade Social E Migracións comparecerá para informar sobre as liñas xerais da política do seu departamento.

As organizacións e movementos de pensionistas abaixo asinantes queremos aproveitar a ocasión para lembrarlle á ministra, e á comisión, que cuestións fundamentais para garantir pensións públicas dignas e suficientes seguen pendentes, e que compromisos recollidos na Lei, como a Auditoría das contas da Seguridade Social e a taxa de reemprazo das pensións públicas, seguen sen realizarse.

As persoas pensionistas seguimos comprobando que, debido á insuficiencia das pensións públicas, as nosas condiciones de vida se están deteriorando e sufrimos especialmente as consecuencias da privatización dos servicios de sanidade, residencias, … e o encarecemento deses servizos. Os efectos sobre a nosa economía do medre dos custes de produtos e servizos básicos (38% segundo a OCU), fan que cada vez máis persoas maiores non podan acceder a unha medicación correcta, alimentación san, unha vivenda confortábel con servicios básicos garantidos (Luz, Auga, etc.) e pensións públicas por riba do umbral da pobreza.

As decisións adoptadas para mellorar as pensións mínimas son moi insuficientes e despois de máis de seis anos de exixir unha pensión mínima de 1.080 euros seguimos esperando.

A pobreza e insuficiencia das pensións ten cara de muller e séguese sen adoptar medidas eficaces para erradicar a fenda de xénero en salarios e pensións e mellorar substancialmente a pensión de viuvez.

A taxa de reemprazo das pensións segue diminuíndo debido a que os recortes introducidos na reforma do 2011 se manteñen na do 2021 e seguen a reducirse a medio prazo, a idade de xubilación aumenta de maneira progresiva, vanse profundando as medidas para contraer ao máximo o sistema público de pensións e a seguridade social, mentres segue sen resolver de maneira definitiva a grave medida de reducir as pensións a aquelas traballadoras e traballadores con 40 años ou máis de cotización na súa vida laboral.

Reclamamos que todo o esforzo que se está realizando por construír un sistema complementario de pensións privadas (baseadas na recomendación número 16 do Pacto de Toledo), a través de los eufemisticamente chamados ¨plans de pensións de emprego¨, se aplique en garantir o sistema público e en mellorar as pensións públicas.

Por esas e outras razóns, as organizacións de pensionistas que subscribamos este comunicado dicimos NON ao Pacto de Toledo, e pedimos que se derrogue a lei de creación do fondo de pensións privadas (PPEs) a través da negociación colectiva, e que nin un só euro dos salarios diferidos na vida laboral das traballadoras e traballadores, se destinen a fomentalos.

Estas demandas deben ser contempladas no só nas liñas xerais do ministerio, senon nas decisións concretas do goberno e os seus apoios parlamentarios. Só é cuestión de vontade política facelas realidade.

O conxunto de pensionistas dos diferentes pobos do estado seguiremos loitando porque estamos convencidos que esta batalla ímola gañar; celebramos o conseguido, pero queda moito por conseguir, após de decenas de anos de traballo é de xustiza conseguilo.

NON AO PACTO DE TOLEDO !!!

GOBERNE QUEN GOBERNE

OS DEREITOS E AS PENSIÓNS PUBLICAS DEFÉNDENSE !!!

ASJUBI40 (Asociación Jubilación Anticipada sin Penalizar)

COESPE (Coordinadora Estatal por la Defensa del Sistema Público de Pensiones)

EHPM (Movimiento de Pensionistas de Euskal Herria)

MADPP (Movimiento Andaluz por la Defensa de las Pensiones Públicas)

MODEPEN (Movemento Galego en Defensa das Pensións e os Servizos Públicos)

UNIDAD COESPE (Coordinadora Estatal de Pensionistas)

PLATAFORMAS DE PENSIONISTAS de Badajoz, Móstoles, …

Comunicado da Unidade de Acción pensionista estatal ante a prórroga dos Orzamentos Xerais do Estado.

NOVAS DESTACADAS, OUTRAS NOVAS, OUTRAS NOVAS - MISCELANEA

25 de marzo 2024

A UAE pensionista rexistrou con data de decembro e febreiro dos anos 2023/2024 no Congreso as demandas urxentes que o colectivo consideraba necesario introducir na tramitación parlamentaria dos PXE.

Por mor do rexistro das nosas reivindicacións no Congreso dos Deputados, por parte das organizacións de pensionistas de Unidade de Acción Estatal fóronse celebrando diversas reunións cos grupos parlamentarios de BNG, SUMAR, EH Bildu, ERC e PODEMOS (o PSOE de momento non nos contestou), con diverso grao de compromiso respecto ao apoio das nosas reivindicacións, para levalas ao debate (que parecía inminente) dos Orzamentos Xerais do Estado.

Despois de celebradas esas reunións o calendario político cambiou, ese debate non se dará. Pero sexa cal for a situación, as organizacións que subscribimos este comunicado manifestamos a nosa vontade decidida e unitaria de esixir, ao goberno e aos partidos que lle apoian, os obxectivos da nosa táboa reivindicativa e os compromisos adquiridos. Os PXE prorróganse, pero as necesidades das persoas pensionistas son improrrogables. Se hai vontade de atendelas, seguro que son posibles, e desde as rúas e as prazas así o esixiremos.

Ao colectivo pensionista esta situación atrasa a posibilidade de que o goberno poña en marcha unha serie de medidas económicas, sociais e políticas que vimos esixindo. A non aprobación dos orzamentos pode poñer en cuestión algunhas das subidas previstas e vai seguir perpetuando a enorme brecha de xénero en pensións (máis do 30%) que afecta as mulleres, e ás pensións mínimas cuxa subida do 6,9% é insuficiente e seguen sendo pensións de miseria.

Así mesmo a prórroga orzamentaria consolida a desigual distribución da riqueza. As rendas do capital seguen aumentando. Este ano as empresas do IBEX tiveron un récord de beneficios, os bancos máis de 26.000 millóns, mentres que os salarios crecen por baixo da inflación, é dicir, redúcense en termos reais ao mesmo tempo. En todo o Estado 12,6 millóns de persoas (o 26% da poboación) atópanse no limiar da pobreza ou na exclusión social.

Observamos con preocupación que a actuación dos grupos parlamentarios, salvo algunha excepción, cada vez afástase máis dos intereses xerais da cidadanía. Hai unha crecente percepción, de que as nosas institucións e representantes non dan solución ás necesidades máis claras e concretas da xente: sanidade, educación, pensións públicas, condicións decentes de traballo, protección do dereito á vivenda etc.

Desde todas as institucións, desde a xudicatura ao Parlamento, erosiónanse cada vez con máis enerxía os dereitos de manifestación e expresión. Os movementos sociais vémonos baixo ameazas de todo tipo cando denunciamos inxustizas evidentes: desde a morte nas residencias, ao bloqueo do acceso á administración por medios telemáticos, os desafiuzamentos a persoas desamparadas, os abusos laborais, os incumprimentos de contratos, a corrupción ou as estafas estruturais aos consumidores por parte de grandes empresas. O Movemento Pensionista está a sufrir a aplicación da Lei Mordaza, desprazándonos de forma arbitraria da Praza do Congreso, do mesmo xeito que outros colectivos e movementos, e abriuse proceso sancionador a dous compañer@s de Alcalá de Henares. Esta perda de liberdades sociais non a imos a permitir.

As persoas pensionistas e calquera traballador@ están ameazadas pola perda ou a privatización do salario diferido que son as pensións públicas. Por iso, imos seguir expondo sexa cal for a situación institucional do país, as nosas reivindicacións:

– Pensións públicas mínimas equiparadas co SMI e ambas equivalentes ao 60% do salario medio segundo a carta social Europea. Plantexamos 1080 € xa!

– Habilitar partidas económicas para pechar a vergoñosa brecha de xénero. O complemento asignado e non consolidado de 33 € non resolve ningún problema.

–  Aumentar a base reguladora da pensión de viuvez que permita unha pensión digna.

– Esiximos o cumprimento da lei 21/2021, segundo a cal se realizaría unha
auditoría das contas da Seguridade Social (S.S.) que garanta a compensación derivada do desvío de cotizacións a fins alleos ao sistema público de pensións e da Seguridade Social.

– Rexeitamos os PPEs (Plans de Pensións de Emprego) que detraen diñeiro público á Seguridade Social, e só benefician ás empresas mediante exencións fiscais e deducións do 10% do Imposto de Sociedades.

–  Esiximos eliminar os coeficientes redutores en longas carreiras de xubilación.

A acción e a mobilización diante das institucións e nas rúas é o camiño!

Goberne quen goberne, as pensións públicas e os dereitos deféndense!

ASJUBI40 (Asociación Jubilación Anticipada sin Penalizar)
COESPE (Coordinadora Estatal por la Defensa del Sistema Público de Pensiones)
EHPM (Movimiento de Pensionistas de Euskal Herria)
MADPP (Movimiento Andaluz por la Defensa de las Pensiones Públicas)
MODEPEN (Movemento Galego en Defensa das Pensións e os Servizos Público
UNIDAD COESPE (Coordinadora Estatal de Pensionistas)
PLATAFORMAS DEPENSIONISTAS de Badaxoz, Móstoles…

Plan de pensións do convenio estatal da construción: unha análise crítica por Xabier Pérez Davila.

NOVAS DESTACADAS, OUTRAS NOVAS, OUTRAS NOVAS - MISCELANEA

O 1 de febreiro comezou a implantarse o plan de pensións de emprego (PPE) acordado no VII Convenio colectivo estatal da construción (VII CCEC). É o primeiro gran PPE adaptado á Lei 12/2022 de regulación para o impulso dos plans de pensións de emprego (LRIPPE). Por iso é de gran importancia analizar as consecuencias que terá a súa aplicación, xa con datos concretos.

Nestes dous artigos de divulgación, o noso compañeiro Xabier Pérez Davila analiza polo miúdo as consecuencias que vai ter a aplicación do PPE.

No primeiro artigo (1) compara os resultados da aplicación do PPE cos que se obterían de dedicarse as achegas empresariais ao plan a aumentos adicionais de salarios. Os cálculos individuais realízanse para o nivel XII do convenio correspondente a peón ordinario ou limpeza.

No traballo analiza por separado os efectos do plan para os Traballadores, para as Empresas e para os Ingresos públicos, rematando cunha Análise dos gañadores (empresas e xestores) e perdedores (traballadores e sector público).

Como ampliación dos efectos do plan para os ingresos públicos, estima o impacto da xeneralización dos PPE seguindo este esquema, concluíndo que as entidades que xestionan os fondos recibirían anualmente en depósito 5.500 millóns. Unha cantidade superior á previsión de ingresos do Fondo de Reserva da Seguridade Social para o ano 2024, uns 3.700 millóns de euros. A perda de ingresos públicos sería superior a 1.800 millóns de euros (1.290 millóns de cotizacións sociais e 550 millóns do imposto de sociedades).

No segundo artigo (2) analiza os efectos da aplicación dos PPE no logro dos dous obxectivos que se marca a propia Lei de regulación e impulso dos plans de pensións de emprego (LRIPPE)

Con respecto ao 1º. Fomentar o aforro especialmente “das rendas medias e baixas” e incorporar “aos novos” mediante incentivos fiscais para “mellorar o benestar dos cidadáns ao chegaren á xubilación”, a senda máis previsíbel é que nos novos PPE as achegas se concentren nos salarios máis altos e, en menor contía, nos salarios medios. O efecto, para a metade inferior da distribución salarial, será unha pensión pública inferior ao reducirse a base de cotización, e un fondo de capitalización de volume mínimo ou inexistente.

Con respecto ao 2º. Promover o aforro colectivo para “investir e aumentar a capacidade produtiva e … elevar os ingresos e o nivel de vida da sociedade española”, a realidade amosa que os fondos oriéntanse a unha xestión a moi curto prazo co obxectivo prioritario de garantir liquidez para facer fronte ás súas obrigas, contribuíndo así ás crises financeiras de liquidez cada vez máis frecuentes, e que non actúan como investidores pacientes ao servizo da economía produtiva.

Como conclusión deste importante traballo, quedámonos con que a promoción dos plans de pensións de emprego de capitalización insírense nas políticas neoliberais de financeirización da protección social que incrementan a desigualdade e aumentan o poder das finanzas sobre a economía e a sociedade.

En consecuencia, como defensores dos pensionistas presente e futuros, esiximos que a LRIPPE, que inspira os plans de emprego de capitalización, sexa derrogada.

1 https://praza.gal/opinion/plan-de-pensions-do-convenio-estatal-da-construcion-unha-analise-critica-i

2 https://praza.gal/opinion/plan-de-pensions-do-convenio-estatal-da-construcion-unha-analise-critica-e-ii

Análise do Plan de Pensións de Emprego do Convenio da Construción por Xabier Pérez Davila.

NOVAS DESTACADAS, OUTRAS NOVAS, OUTRAS NOVAS - MISCELANEA

O 1 de febreiro comezou a funcionar o plan de pensións de emprego acordado no VII convenio estatal da construción, o primeiro gran plan de emprego baseado na Lei 12/2002 de regulación para o impulso dos plans de pensións de emprego (LRIPPE) promovida polo ex-ministro Escrivá.

Neste documento o compañeiro Xabier Pérez Davila analiza criticamente este acordo.

As principais conclusións do documento son:

1º. Que converte salarios en capital financeiro do que obterá beneficios CaixaVida, a entidade xestora do plan.

2º. Que contribúe a reducir as bases de cotización dos  traballadores do sector, polo que as súas pensións públicas futuras serán inferiores as que terían sen plan de pensións de emprego.

3º. Que contribúe á perda de poder adquisitivo dos salarios ao transformar parte do posíbel incremento salarial en aportacións empresariais ao plan de empresa.

4º. Que nos confirma na posición crítica de MODEPEN da LRIPPE.

Continuamos a pedir a derrogación da lei e o fortalecemento do sistema público de repartición e solidariedade entre xeracións sen inxerencias do capital financeiro.

Documento de Análise do Plan de Pensións de Emprego do Convenio da Construción por Xabier Pérez Davila.

Artigo sobre a Lei de Plans de Pensions de Empresa de Xabier Pérez Davila do pasado 4 de Marzo do 2.023

 

O Movemento Pensionista no Estado Español por PEP JUÁREZ

NOVAS DESTACADAS, OUTRAS NOVAS - MISCELANEA

Pep Juárez, membro da “Plataforma de Mallorca per la Defensa del Sistema Públic de Pensions” fai neste artigo publicado en “Viento Sur”, unha análise do Movemento Pensionista no Estado Español. Unha análise que cremos que mesmo pode servir como “hemeroteca” do que fomos e somos neste momento.

Analiza en primeiro lugar que é o noso Movemento Pensionista e por que se diferencia do existente noutros estados europeos (en xeral máis vinculados aos sindicatos) para a continuación realizar un percorrido histórico desde os seus inicios, xa no ano 2011, até a súa explosión no ano 2018 coa “desculpa” daquela carta “insultante” de Fátima Báñez (o famoso 0,25% de suba das pensións), a crise de unidade de 2020 e os actuais avances na súa recuperación coa formación da Unidade de Acción Pensionista (UAP).

A continuación lembra cal é a táboa reivindicativa común da UAP neste momento: -Pensións mínimas suficientes. -A eliminación da fenda de xénero. -A Auditoría das contas da SS. -A revalorización das pensións segundo o IPC real. -Redución da idade de xubilación. -Redución do período de cómputo para o cálculo das pensións. -Eliminación dos coeficientes redutores para longas carreiras de cotización. -Loita contra a privatización das pensións públicas. -Derrogación dos recortes establecidos nas reformas de 2011, 2013, 2021, 2022 e 2023)

E tamén cales son debates pendentes: – Pensións non contributivas. -A porcentaxe de incremento da base reguladora das pensións de viuvez. – O cómputo dos (15) mellores anos de cotización para calcular a pensión.

No balance do conseguido hai, como sabemos, éxitos e tamén derrotas. De feito o goberno conseguiu sacar adiante as tres fases da Reforma, mais a simple existencia do noso movemento fai que “o poder non se sinta cómodo nin nun marco impune”.

Finalmente informa dos próximos pasos na loita en outono que esperamos sexan nun marco unitario co conxunto de movementos sociais e o sindicalismo combativo, empezando pola gran mobilización para o vindeiro 28 de outubro, e tamén as que se desenvolverán con ocasión da cimeira europea de Granada os 5 e 6 de outubro.

E tamén a busca dun obxectivo estratéxico, a unidade Europea do noso movemento, coa intención de convocar a organización dunha xuntanza europea en Bilbao a principios do vindeiro ano, xa que sabemos que a voracidade e especulación do capital tradúcese, nos diferentes países da UE, en “medidas neoliberais da mesma matriz: aumento da idade de xubilación, empobrecemento das prestacións, endurecemento das condicións para acceder á pensión, pensións privadas ou privatización da xestión das públicas, etc.”

Tamén son interesantes, no sentido en que falabamos antes de hemeroteca, os dous anexos do artigo. O 1º co Resume das mobilizacións e actividades da Unidade Acción Pensionista e o 2º coa Táboa reivindicativa incluída no último comunicado das organizacións da Unidade de Acción Pensionista estatal (carta aos partidos políticos) do 13 de xullo de 2023.

Ligazón ao artigo de Pep Juarez.

Alá vai o 23 de Xullo!

NOVAS DESTACADAS, OUTRAS NOVAS - MISCELANEA

Alá vai o 23 de xullo! Xa pasou o día e contivemos ao peor dos pesadelos. Polos pelos mais non pasaron, salvámonos a nós mesmos co noso voto.

Porque non era broma. Un toureiro de Conseller de Cultura, a censura en forma de PIN parental na educación, as linguas propias prohibidas, a violencia de xénero virada en violencia “familiar”. Son exemplos soltos, hai máis. Como o afán privatizador neoliberal, un afán que nos afecta directamente como pensionistas. Un afán que perseguen, tamén, sen pudor ningún.

Porque é carecer totalmente de vergoña facer nomeamentos como os de Extremadura (1): “Raposos” a coidar das “galiñas”.

Porque non outra cousa é o nomeamento como responsábel do “Servicio Extremeño de Salud (SES)” dunha unha persoa (Jesús Viles Piris) que ten desenvolvido a súa carreira profesional nos últimos 20 anos no sector dos seguros privados de saúde (Director médico de SegurCaixa Adeslas na área de Cáceres e asesor médico de Adelante Salud, ademais de Cordinador do servizo de urxencias da Clínica Quirúrgica Cacereña e médico da Mutualidad General Judicial (Mugeju)).

Ou o nomeamento como responsábel do “Servicio Extremeño de Promoción de la Autonomía Personal y Atención a la Dependencia (SEPAD)”, que xestiona as Residencias públicas de maiores, Centros de día e Centros residencias da ata agora directora da residencia DomusVi de Badajoz (Estrella Ángeles Martínez Lavado). Unha rede de residencias privadas, Domus Vi, que nós coñecemos ben.

Eles van ser os responsábeis da defensa e potenciación da Sanidade e das Residencias Públicas na Extremadura. A bon entendedor…

E como puideron sortear a investigación sobre as incompatibilidades ou intereses que dificultaran o nomeamento? houbo algunha investigación, algún debate aclaratorio?… Pois non, porque antes do nomeamento a Junta de Extremadura (PP e VOX) tivo tempo de eliminar a obriga dos altos cargos de comparecer na Asamblea para analizar esas posíbeis incompatibilidades e intereses. Rápidos no seu si son estes acaparadores, abofé!

Máis esta constatación de que a nivel de Estado non pasoou o peor, non nos leva a esquecer que o malo segue aí, que o afán privatizador non está só na extrema dereita, que ese vén ser o seu plan “A”, o que mellor lles iría, privatizar todo sen maiores trámites, pero mentres a opción PP-VOX non se consolide van seguindo co seu plan “B”, paseniño pero seguro. Por exemplo coa privatización das pensións.

Porque mentres miramos para o toureiro, o PIN, a censura, a “violencia de familia”… aproveitan para avanzar coa privatización das pensións. Coa constitución, o 4 de xullo, do plan de pensións da Construción (2) ou coa adxudicación, como lemos neste enlace (3) do contrato de xestión destes fondos públicos de pensións a VidaCaixa (CaixaBank), Xestión de Previsión e Pensións (BBVA), Caser Pensións, Santander Pensións e Ibercaja Pensión, segundo a documentación remitida ao Portal de Contratación do Estado español. O 21 de xullo, dous días antes do 23-X.

Unha adxudicación que demostra a decisión de implantar estes plans privatizadores neste mesmo exercicio como xa se denuncia, por exemplo, nesta análise (4)

Finalmente lembrar este artigo de 4 de marzo deste ano do noso compañeiro Xabier Pérez Davila explicando os Fondos de Pensións da Lei Escrivá (5).

1)  https://www.eldiario.es/extremadura/politica/guardiola-entrega-sanidad-dependencia-extremadura-responsables-seguros-medicos-residencias-privadas_1_10429036.html

2)  https://cincodias.elpais.com/fondos-y-planes/2023-07-04/la-construccion-sigue-el-plan-de-escriva-con-un-plan-de-pensiones-que-llegara-a-3000-millones-en-2033.html?ssm=FB_CC&fbclid=IwAR0THPQ4RohkBCML0R0dikoWi6xM_QUV5PEzECWqxywWgJSsJ1BivKiA4ug

3) https://www.nosdiario.gal/articulo/economia/ministerio-entrega-xestion-fondos-pensions-bancos/20230721193835173863.html

4)  https://poderpopular.info/2023/07/25/silencio-se-privatizan-las-pensiones/?

5) Análise Xabier: https://www.infolibre.es/opinion/plaza-publica/ley-escriva-fondos-pensiones-iniciativa-neoliberal-obsoleta-gobierno-coalicion-progresista-debe-derogada_129_1439833.html

O movemento social en defensa das pensións públicas ante as eleccións do 23 de xullo

NOVAS DESTACADAS, OUTRAS NOVAS - MISCELANEA

En xaneiro de 2018, o goberno de Mariano Rajoy dirixiu unha carta ás persoas pensionistas na que lles comunicaba que as súas pensións subirían un 0,25%.

A mobilización de milleiros de pensionistas conseguiu, en poucas semanas, que todas as pensións subisen un 1,6%, e as mínimas e non contributivas, un 3%. Nacía un novo e poderoso movemento social que xa non abandonou as rúas e as prazas.

Nos 5 anos transcorridos a mobilización constituíuse en factor decisivo para conseguir importantes avances na defensa do sistema público de pensións (SPP):

1º. A suba anual das pensións segundo o IPC, traducida nun 8,5% en 2023.

2º. O aumento do 15% das pensións mínimas e non contributivas.

3º. A modificación do discurso sobre as pensións. Agora, acéptase que, ao aumentar a porcentaxe de persoas maiores de 65 anos sobre a poboación total, será necesario aumentar os ingresos do sistema público de pensións.

4º. As pensións non contributivas, e outras partidas, pagaranse con cargo aos orzamentos xerais do Estado.

Estes avances non nos fan esquecer as reivindicacións pendentes:

1ª. Garantir que ningunha persoa pensionista perciba menos do SMI, actualmente 1.080€.

2ª. Derrogar os coeficientes redutores da xubilación anticipada para as persoas que cotizaron 40 ou máis anos.

3ª. Derrogar a Lei de promoción e impulso dos plans de pensións de emprego para impedir o desvío de cotizacións sociais da Seguridade Social aos bancos, fondos de investimento e compañías de seguros.

4ª. A realización inmediata da auditoría das contas da Seguridade Social aprobada no Parlamento español, que debería estar finalizada en xuño de 2022.

5ª. A derrogación das reformas de 2011 e 2013 e a recuperación da xubilación aos 65 anos.

6ª. A oposición a medidas como a mochila austríaca que volve propor o Partido Popular.

A posíbel constitución dun goberno da dereita, e aínda peor coa extrema dereita, abriría paso a unha máis intensa privatización dos servizos públicos de sanidade e educación, maiores incentivos aos plans de pensións privados e recortes nas pensións públicas.

Por iso, o 23 de xullo a mobilización electoral debe, por un día, tomar o relevo da loita social. A partir do día 24, retomaremos o noso labor de información, organización e mobilización.

Goberne quen goberne, as pensións públicas, deféndense!

Galiza, 30 de xuño de 2023