Autor: modepen

Manifesto del 15 de Outubro de 2022: POLA RECUPERACIÓN DO PODER ADQUISITIVO DE PENSIÓNS E SALARIOS.

NOVAS DESTACADAS, OUTRAS NOVAS - MISCELANEA

Manifesto del 15 de Outubro de 2022: POLA RECUPERACIÓN DO PODER ADQUISITIVO DE PENSIÓNS E SALARIOS.

O 15 de outubro as/os pensionistas imos dar inicio a un período de mobilizacións cos seguintes obxectivos:

– Defender o mantemento do poder adquisitivo das pensións, e a súa revalorizándoas en función do incremento do “IPC real” (o IPC Acumulado Anual).

– Esixir unhas Pensións dignas para todos (que non haxa pensións por baixo do limiar da pobreza, eliminación da brecha de xénero en salarios e pensións e aumento da pensión mínima ata equipararse ao Salario Mínimo Interprofesional, e este situarse no 60% do Salario Medio como recomenda a Carta Social Europea).

– E contra a privatización das pensións públicas, esixindo, neste sentido, a derrogación da Lei de Regulación para o impulso dos Plans de Pensións de Emprego (PPEs).

Os pensionistas somos conscientes de que a nosa loita non está nin pode estar illada da das traballadoras e traballadores hoxe en activo. Aínda que non sexa máis que porque é imposíbel imaxinar pensións decentes (as de hoxe e, sobre todo, as do futuro) sen salarios decentes.

Por iso sentimos preocupación coa marcha das “negociacións” (ou a falta destas) para evitar a perda de poder adquisitivo das traballadoras e dos traballadores que provoca a negativa da patronal a incluír a cláusula de revisión salarial nos convenios en negociació.

O artigo que enlazamos informa de como está a situación neste momento no conxunto do Estado.  Ligazón a o artigo “las patronales no quieren que los salarios suban más del 3,5% este año“

Ata o 15 de outubro seguimos a recoller sinaturas contra os aspectos máis negativos da Reforma Escrivá.

NOVAS DESTACADAS

O artigo 50 da Constitución vixente di: “Os poderes públicos garantirán, mediante pensións adecuadas e actualizadas periodicamente, a suficiencia económica dos cidadáns durante a terceira idade. Así mesmo, e independentemente das obrigas familiares, promoverán o seu benestar mediante un sistema de servizos sociais que atenderán os seus problemas específicos de saúde, vivenda, cultura e lecer”.

Cómpre lembralo. Porque unhas pensións públicas dignas non son un privilexio senón un dereito, un dereito que, na nosa regulación, xérase ao longo da vida laboral activa mediante as cotizacións sociais (que son salario indirecto das persoas traballadoras), a través dun sistema solidario de repartición.

Máis este dereito, como adoita pasar con outros instrumentos do estado de benestar, é un bocado moi apreciado polo poder financeiro e o capital especulativo. Pretenden eliminar ese dereito social, converténdoo nun suculento negocio para a banca, as aseguradoras e as xestoras de fondos privados.

A peza fundamental son os chamados plans de pensións de empresa (PPEs), que pretenden ser o inicio da privatización das pensións públicas, utilizando subvencións e desgravacións fiscais (que pagaremos entre todos/as) e mantendo e afondando nos aspectos máis negativos do sistema actual, como a brecha de xénero ou pensións mínimas por baixo do 60% do Salario Medio, ou o cambio no sistema de cómputo do “IPC real”, que supuxo unha perda do poder adquisitivo precisamente neste ano no que a inflación se dispara. Trátase de depreciar o sistema de reparto para facer “inevitábel” eses Plans de pensións de empresa.

Por todas estas razóns Modepen, e outras organizacións do estado, chamamos ás xentes traballadoras de calquera idade, pensionistas de hoxe ou de mañá, a que tomen conciencia do que nos estamos xogando e, entre todas e todos, consigamos estes obxectivos:

           -EVITAR O EMPOBRECEMENTO DAS PENSIÓNS.

          -PENSIÓNS DIGNAS PARA TODOS E TODAS.

          -PENSIÓNS PÚBLICAS, NON Á PRIVATIZACIÓN.

GOBERNE QUEN GOBERNE, AS PENSIÓNS E OS DEREITOS DEFÉNDENSE

Para conseguir estes obxectivos imos iniciar un período de mobilizacións, empezando en Madrid este 15 de outubro, onde, ademais, faremos entrega no Congreso dos Deputados das decenas de miles de sinaturas recollidas ata ese momento.

Se aínda non asinaches podes facelo nas mesas que estamos a poñer ou no enlace que achegamos.

Ligazón para asinar.

Outros enlaces de interese:

– Convocatoria manifestación 15 de outubro.

– Informacións de utilidade na páxina de Modepen sobre esta mobilización.

Carta á cidadanía: Outro modelo de residencias é posible

SERVIZOS SOCIAIS

Outro modelo de residencias é posible

O sábado 17 de outubro celebrouse en Madrid, cunha ampla asistencia, á manifestación convocada pola Plataforma estatal de organizacións de familiares e usuarias de residencias. Neste enlace podedes ler a “Carta á cidadanía” que serviu de convocatoria.

Modepen apoiamos o contido da carta, pois, como se di na mesma, estamos nun momento crucial xa que as Comunidades Autónomas, que teñen a competencia nesta materia, terán que elaborar nos próximos meses as novas normativas que rexerán o funcionamento das residencias. É, por tanto, o momento de evitar que se perpetúe o sistema que se saldou co falecemento de 35.000 persoas maiores nas residencias do Estado español pola COVID-19 .

Neste senso a Plataforma, aínda que valora positivamente as melloras que achega o “Acordo sobre Criterios Comúns de Acreditación e Calidade dos Centros e Servizos da Dependencia” aprobado o pasado 28 de xuño no Consello Territorial que reúne ao Goberno central e as Comunidades Autónomas, considera que o documento non garante o cambio de modelo, non asegura coidados dignos e de calidade e que boa parte das demandas prioritarias dos familiares e dos usuarios non se tiveron en conta. En concreto:

– A ratio (0,43) de persoal coidador (xerocultoras o auxiliares) segue a ser insuficiente. Pídese o 1,13, ou sexa 1 traballador/a por cada 4 residentes nas quendas de mañá e de tarde e de 1 por cada 10 no de noite.

– Non se considera o reforzo do número de inspectores, nin se estabelecen órganos de representación coa participación de familiares.

– Non é obrigatorio elaborar en todas as CCAA plans de creación de residencias públicas

– Non desaparecerán as macro-residencias.

En definitiva, trátase de loitar por un novo modelo de funcionamento das residencias e dos demais servizos da Dependencia, no que é inescusable a participación activa de usuarias, familiares e traballadoras, como lexítimos representantes da cidadanía. Un novo modelo onde a iniciativa pública sexa sólida, onde os servizos se ofrezan no ámbito familiar, ben financiados, de calidade suficiente, dotados de persoal adecuado en número e formación, e a un prezo razoable para a realidade actual das pensións.

LIGAZÓN A O TEXTO DA CARTA.

Entrevista ao Presidente da Federación galega de organizacións de familiares e usuarias (REDE) e portavoz da Plataforma.

Crónica da Manifestación.

Os fondos de pensións privados desínflanse e erosionan a xubilación de tres millóns de aforradores.

OUTRAS NOVAS, OUTRAS NOVAS - EN POLEIRO ALLEO

A noticia non pode ser máis demoledora: “Os fondos de pensións privados desínflanse e erosionan a xubilación de tres millóns de aforradores”: Cando lemos o artigo, comprobamos que non é unha esaxeración.

A causa principal é unha decisión política, a diminución dos beneficios fiscais que favorecían aos traballadores que “investían na súa propia pensión”. Uns beneficios fiscais que, por certo, pagamos entre todos (son ingresos que non recibe o estado) e que benefician aos que poden pagar estes plans (lembremos que o 10% dos traballadores con ingresos máis altos fan o 50% das achegas).

Pero non é só a caída dos beneficios fiscais (que está levando a moitos partícipes a cambiar estes fondos privados por adquisición de vivendas para alugar, como explica o artigo). Tamén está a perda de rendibilidade polo “pinchazo xeneralizados das bolsas” (en resume: É o mercado, amigo!)

Dirannos que a caída da rendibilidade forma parte da transición entre os fondos individuais e os de empresa previstos na Reforma Escrivá. Pero o problema de base segue a ser o mesmo, a dependencia financeira duns fondos privados que deixarán de ser un dereito garantido polo estado a depender do vai-vén dos mercados ou de “decisións políticas” (lembremos quen pagou o “rescate bancario”) quedando, para os traballadores que non dean entrado, a “pensión de toda a vida” que, por ser residual, poderá reducirse cada vez máis.

Contra esta mercantilización temos que defender as pensións como o que son: Un dereito a unha vellez digna.

Ligazón a o artigo de Público.es

Para máis información sobre os plans de pensións privados na reforma Escrivá, recomendamos este artigo do noso compañeiro Xabier Pérez Davila en Infolibre. Ligazón a o artigo de Infolibre.es

Este artigo publicouse tamén nesta páxina de MODEPEN. Ligazón ao artigo.

A auditoría da Seguridade Social e a inflación entre os obxectivos dos pensionistas cara ao 15 de outubro.

OUTRAS NOVAS, OUTRAS NOVAS - EN POLEIRO ALLEO

Artigo publicado en “65ymás” con información sobre a manifestación do 15 de outubro: Destácase a auditoría da Seguridade Social e a inflación.

1. A auditoría da Seguridade Social é unha reclamación histórica dos pensionistas, recollida por fin na Lei 21/2021, do 28 de decembro, mais aínda pendente. “Entre 1989 e 2013 España gastou máis de 103.690 millóns que pertencían á hucha das pensións noutras cuestións. Foi unha práctica aparentemente legal pero incorrecta, que fixo desaparecer os excedente de cotización ese colchón tan necesario para épocas de crise”. Queremos saber a verdade sobre o tan cacarexado “déficit do sistema”.

2. Outro obxectivo resaltado é a inflación: Como din os compañeiros de Andalucía (MADPP) “O novo mantra é que actualizar as pensións en función do IPC non é posible porque aumentaría a inflación e produciría máis déficit e máis débeda pública. Saben que menten, porque as pensións non afectan ás contas das empresas aumentando os seus gastos que “xustificarían” unha suba de prezos. Ademais, as pensións contributivas páganse coas cotizacións dos traballadores. Non se pagan con impostos e non producen déficit”.

Esta manifestación non vai ser o punto final das mobilizacións e xa estamos preparando mobilizacións para novembro. E seguiremos ata conseguir reverter as contrarreformas que nos están impondo. Como din os convocantes: “Ata acabar coa brecha de xénero en salarios e pensións, recuperar os dereitos perdidos nas sucesivas reformas das pensións, xerar un reparto equitativo da riqueza e mellorar e garantir servizos públicos e comunitarios universais de calidade.”

Unhas mobilizacións para as que estamos quentando motores. En Vigo, Ribadeo, Val Miñor, A Coruña… ou, o vindeiro 10 de setembro, Ferrol, etc.

Ligazón a o artigo de “65ymas”

A reforma das pensións entra na súa última fase.

OUTRAS NOVAS, OUTRAS NOVAS - EN POLEIRO ALLEO

O Diario.es (xornal considerado próximo ao goberno) infórmanos na ligazón adxunta do inicio da última fase da “Reforma das pensións”, en concreto o cálculo da xubilación e a cotización dos soldos máis altos.

Unha Reforma na que se ben atopamos algúns elementos positivos, froito da presión exercida polo movemento pensionista que conseguiu tumbar parte das medidas do anterior goberno de Rajoy como o “famoso” 025% ou o compromiso de sacar os gastos impropios da Seguridade Social ou o de realizar a tan necesaria auditoría (que, sen embargo, neste momento segue sen concretar).

Pero xunto a estes escasos puntos positivos a Reforma contén graves elementos negativos que levaron as plataformas e movementos de pensionistas dos diferentes Pobos e Comunidades do Estado a convocar para o 15 de outubro unha gran mobilización en Madrid esixindo a revalorización das pensións en función do incremento do IPC acumulado anual, por unha Pensión Mínima do 60% do salario medio, a eliminación da fenda de xénero en salarios e pensións e polo rexeitamento á privatización do Sistema Público de Pensións (SPP).

Tamén esixiremos a realización da prometida auditoría das contas da Seguridade Social aprobada na Lei 21/2021, do 28 de decembro, e aínda non realizada malia que xa pasaron máis de 6 meses desde que esa Lei foi aprobada, e ese era o prazo máximo para a súa realización de acordo co texto da mesma lei.

E desde logo estaremos pendentes deste último tramo de reformas, que vemos con razoable preocupación.

Ligazón a o artigo de Diario.es

A brecha salarial penaliza máis ás mulleres maiores de 50 anos, un período crítico para a pensión.

OUTRAS NOVAS, OUTRAS NOVAS - EN POLEIRO ALLEO

Análise de Pepa Montero en “65 y más” sobre a brecha salarial entre homes e mulleres, a partir dos datos do ano Instituto Nacional de Estatística actualizados en 2020. Deses datos dedúcese unha brecha do 18,7% (unha redución de apenas 0,8% respecto a 2019). Máis preocupante é como a brecha na franxa dos 50-50 anos (moi importante á hora de fixar a pensión) sube ata o 22%. Máis información no enlace.

Ligazón a o artigo.